Καθώς η τεχνολογία επιβάλλει νέα αντίληψη της ζωής, αλλά και της Ιστορίας, της ανθρώπινης μοίρας και της επιβίωσης του κόσμου, ο Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής, στο δοκίμιό του Μνήμη και Μνήμη (εκδ. Πατάκη, 2000), κάνει τη σύγκριση μεταξύ ιστορικής μνήμης (με άξονα τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη) και μνήμης του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Ενώ η ιστορική μνήμη είναι ό,τι δεν παρασύρεται από την λήθη, ο ηλεκτρονικός υπολογιστής συσσωρεύει στοιχεία, διατηρεί αρχεία στη δική του μνήμη, διαφορετική από τη μνήμη των ανθρώπων. Θεωρώντας πως αυτό το θέμα είναι πολυδιάστατο, αποκάλεσε το δοκίμιο «σχεδίασμα», με την προσδοκία ότι θα μπορέσει να προχωρήσει σε πληρέστερη ανάλυση των τεχνολογικών εξελίξεων στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και των συνεπειών τους επί της ιστορικής μνήμης, στοιχείου ύπαρξης των κοινωνιών.
